www.warriorxcats.fora.pl

Śnieżna Gwiazda

Mała polanka, otoczona drzewami, jest na niej niewielki strumyk. Tu przychodzą klanowicze by się odstresować.

Śnięte Echo

Śnięta zaszła na polanę z gracją i usiadła przy strumyczku. Jest źle. Klan Liścia nie liczy wiele osób.
Kotka podniosła się ale po chwili znów usiadła i się zadumała...

Śnieżna Gwiazda

Śnieżna Gwiazda powoli wyłoniła się z gęstwiny i podeszła do strumyka. Klan Liścia nie był w wesołej sytuacji, dwóch członków... Ale jeśli Płomiennej Gwieździe zechce się zniszczyć jej klan, będzie jeszcze gorzej.
Kotka zobaczyła Śnięte Echo.
-Witaj Martw...eeee Śnięte Echo.-powiedziała, a na jej pyszczku zagościł lekki uśmiech.-Nad czym dumasz?

Śnięte Echo

Śnięta odwróciła się do przywódcy. Skłoniła lekko głowę po czym uniosła ją i powiedziała
-Nasz klan jest w bardzo złej sytuacji. Dwóch członków-Bardzo źle! Jeśli ktoś na nas napadnie, nie mamy okazji się bronić!

Śnieżna Gwiazda

-Pociesze cię. W klanie Promienia, jest przywódca i o ile wiem, on pewnego samotnika kociak.-powiedziała i podeszła. Posłała jej pocieszające spojrzenie
-Chodźmy może na Ziemie niczyje, na Wietrzną Polanę...-zaproponowała i machnęła ogonem. -Trzeba omówić w spokojnym miejscu naszą sytuację.

Śnięte Echo

-Dobrze...
Śnięta przeszła koło przywódcy idąc w stronę wietrznej polany...

Irysowy Kwiat

//Więcej opisujcie! Wszystkie emocje, przemyślenia, najdrobniejsze ruchy... !

Śnieżna Gwiazda

//Dobrze wybacz, ale Gwiazda promienia i ejgo córa też nie piszą tak dużo co trzeba.//

***

Weszła pewnie na polankę i usiadła na kamieniu.
-A więc... To było dawno temu...
I tam, w jasne noce, widmowe psy wyły do księżyca, a dwunogi wyruszały za nimi w pogoń. A w ich domach, jedyna koty, pieszczoszki zostawały same, bez opieki. Biedne kotki tęskniły za właścicielami, ale za każdym razem, gdy dwunogi wracały, wracało ich mniej... To widmowe psy pozbawiały naszych pra pra pra pra przodków rodziny. Bo wtedy dwunogi i koty się kochały, to były jedne wielkie rodziny. Tak więc, zrozpaczone i osierocone koty musiały uciekać, by nie umrzeć z głodu. Uniezależniały się od ludzi, szły na własną rękę. Znienawidziły do reszty widmowe psy, tak jak my sprzeczamy się teraz ze zwykłymi psami. Wypowiedziały im wojnę, było ich więcej,a widmowych psów mniej. I się zaczęło, na jednego takiego psa, naskakiwało jakieś jedenaście kotów. Ale zakończyło się remisem... Wycieńczone koty nie miały siły walczyć dalej, mimo to jakoś to robiły. W końcu z płynnej ziemi zszedł pewien wielki kot.-po czym nagle przerwała-Płynna ziemia, to takie określenie niektórych samotników nieba.-po czym kontunuowała- I ten kot rzekł: ,,Odtąd, psy będą mieszkać z ludźmi, tak jak koty. Będą też dzikie koty, to będzie wy i wasze potomstwa. Ale będziecie walczyć przeciwko sobie..." I zniknął... Tym czasem na drugi dzień, koty podzielono na kilkanaście grup. Cień, Rzeka, Grom i Wicher, osiedliły się tutaj. Klan Odwagi, Klan Ciszy, Klan Beznamiętnych, Klan Samotnych, Klan Najlepszych, i Klan Zapomnienia, osiedliły się daleko stąd. I gdy była wojna między, Odwagą, Ciszą, Beznamiętnymi, Samotnymi, Najlepszymi i Zapomnianymi Zapomnieni wygrali. Ale to nie o tym ta bajka. Wracając to pozostałych czterech klanów, zaczęło się od trzech kotek i trzech kotów każdym. Potem każda para miała kilka kociąt. Każdy klan tak samo, ale nadeszła znowu wojna, i klany się rozbiły. I wtedy pierwsi władcy klanów przejęli nad nimi władzę, i koniec. Rządzili. To jest bardzo, bardzo stara legenda. Koty ostrożnie przekazywały ją młodzieży, a ta następnym, prosząc Wielkiego Kota, żeby nikt jej nie zmienił.
Może to nie do końca o gwiezdnym Klanie, ale wybacz, to mi przyszło do łebka.

Śnięte Echo

Śnięta pojawiła się z powrotem na polance. Nie ma Śnieżnej, poszła do Łzy. Pamięta jej imię ponieważ klan Liścia nie ma wiele osób. Niezadowolona położyła się koło strumyka i przymknęła oczy.

Łza

Łza wkroczyła za mamą i usiadła słuchając jej opowieści. Potem przeniosła wzrok na Śniętą.
-TaTenToNoZastępca!-Krzyknęła radośnie.

Śnieżna Gwiazda

-Witaj Snieto. Widzisz, wybacz, ale masz faworytkę. Łezko moja to jest Śnięte Echo, zastępca.-powiedziała dumnie i spojrzała na nią przepraszająco.
-Łezko, widzę, że jesteś gotowa, zadam ci jedno pytanie, chcesz być medykiem, czy wojownikiem.-powiedziała. Jej głos stał się poważny.

Łza

Łezka spojrzała na Śniętą i z powrotem na mamę.
-Wojoownikiem!
To było je marzenie! Walczyć!

Śnieżna Gwiazda

-A więc, wojownikiem. Ale to dopiero za kilka księżyców. Teraz będę sugerować, aby moja Łza poszła spać, i zaczęła śnić o szkoleniu.-powiedziała i zaprowadziła córeczkę do kociarni.
Ach Łezka... Zawsze po opowiadaniach zasypiała uroczo.

Cichy Szmer

Szmer wpadł, okropnie zdenerwowany. Zaczął się ocierać o wszystkie napotkane drzewa. Dwunogi mogły zaraz się zjawić. Usłyszał strzał, i jego łapa zaczęła go piec. Postrzelona. Już odchodził. Uciekł w krzaki. Krew z jego łapy lała się strumieniami. Wdrapał się na sam czubek drzewa i z góry widział dwunogów i psy.

Śnieżna Gwiazda

Zrozpaczona wpadła na polanę. Nigdzie nikogo nie ma! Muszą być!
Kotka zaczęła powoli wdychac powietrze.
Czego oni od nich chcą?
-SZMER!-krzyknęła gdy zobaczyła kocura i natychmiast wspięła sie na drzewo za nim.
-JNic ci nie jest?!